Atelierkerk in Ginnum

Uurwerk Ginnum
Wie zich langdurig in de het 12e -eeuwse kerkje van Ginnum ophoudt, begeeft zich in een paradox. Tegenwoordig wordt het kerkje als atelierruimte verhuurd en ik kreeg zodoende in 2018 de gelegenheid om deze tegenstrijdigheid te ervaren. Hier de reflecties die ik noteerde.
De eentonige slag van het smeedijzeren uurwerk uit 1564, het oudste van Friesland, valt onmiddellijk op. Hoe ik het geluid beleef is afhankelijk van mijn stemming, dat blijkt gedurende mijn werkweek in het lichte en lege gebouw. Het tikken is constant, mijn interpretatie daarentegen zeer variabel: van een scherpe tik, alsof er een zweep door de ruimte knalt die maant tot arbeid, tot een vriendelijk en meditatief ritme dat mijn concentratie bewaart tijdens mijn werk, Dat laatste voelt alsof ik mij in een vertrouwde huiselijke omarming bevind. En soms hoor ik het niet meer.
Sleutel
In mijn gedachten, die mede gevoed werden door gesprekken met kampeermaatje Tineke en kunstenaar Henk Pietersma ontwikkelde ‘religie’ zich onbedoeld en onontkoombaar als thema tijdens mijn verblijf in Ginnum. Naar mijn inzicht is een klok geïnstitutionaliseerde tijd, zoals de kerk een instituut voor het geloof is of de universiteit een wetenschapsinstituut. En instituten schieten helaas nogal eens hun doel voorbij door hun organisatiestructuur, hiërarchie en machtsverhoudingen. Zo kan ook een abstract begrip als tijd, dat oneindig en wijds is, streng en dwingend worden. De sleutel tot onze beleving ligt uiteindelijk in onszelf.

Zomer 2021 in Ginnum

Gemaakt daags na de overstromingen in Limburg in 2021


onbereikbaar aan de einder
verlangt Tijd niets van mij
Zomer 2022 in Ginnum en Feanwalden
In de zomer van 2022 richt ik mij op het onderzoeken van nieuwe materialen. De ene week werk ik aan mijn hazen in papiermaché, de andere week bestudeer ik de techniek van het naaldvilten met behulp van een tutorial van Sarafinafiberart en de prachtige wol van Wad’nWolletje.

Terug naar pagina welkom